λαβυρινθοδόντια

τα

(παλαιοντ.) απολιθωμένη τάξη ή υφομοταξία αμφιβίων στην οποία ανήκουν οι μορφές που κυριάρχησαν κατά το ανώτερο παλαιοζωικό και το τριαδικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. labyrinthodontia < νεολατ. labyrinth-odontia < ελλ. λαβύρινθος + νεολατ. -odontia < ελλ. οδούς, -όντος].